| |
Mutacje papużek falistych
Papużki faliste mają cztery kolory: żółty, niebieski, zielony i czarny.
- Żółty - widzimy go dzięki żółtemu barwnikowi - psittacinie. Psittacina jest także czerwona i pomarańczowa, ale taka NIE występuje u papużek falistych.
- Niebieski - widzimy go dzięki melaninie znajdującej się w głębszych warstwach piór oraz specjalnym strukturom piór. Jeśli zabraknie melaniny to kolor niebieski nie będzie widoczny; jeśli zmieni się wielkość lub kształt struktur w piórach to kolor niebieski zmieni się na ciemniejszy, jaśniejszy lub przyjmie odcień fioletowy.
- Zielony - powstaje dzięki nałożeniu się na siebie koloru żółtego i niebieskiego.
- Czarny - czarny kolor fal widzimy dzięki melaninie znajdującej się w zewnętrznych warstwach piór.
Mutacje polegają na tym, że któryś z kolorów zostaje zmieniony lub zanika w
ogóle. Technicznie jest to spowodowane rozrzedzeniem któregoś barwnika lub
zaprzestaniem jego produkcji na różnych etapach. Mutacje mogą też dotyczyć
struktur w piórach, zmienia się wtedy ich wielkość i kształt. Zmian struktur
w piórach nie należy mylić ze zmianami w budowie samych piór. Zmiany
kształtu i wielkości struktur w piórach powodują widzenie przez nas innego
ocienia niebieskiego, nie Sa jednak widoczne gołym okiem. Zmiany w budowie
piór są widoczne jako pióra w nienaturalnych kształtach - Sa to tzw. mutacje
kształtne, ale nimi nie zajmuję się w tym artykule.
Mutacje można ze sobą łączyć. Obecnie rzadko mamy do czynienia z pojedynczą mutacją u papużek falistych, najczęściej będzie to złożenie dwóch lub nawet więcej różnych mutacji.
Trzeba też zdawać sobie sprawę, że kilka różnych mutacji może spowodować podobny wygląd papugi (tzn. takie same kolory). Odróżnienie takich mutacji może być możliwe tylko w konkretnych połączeniach. Tak więc po samym wyglądzie papugi nie zawsze da się powiedzieć jakiej jest mutacji! Dodatkowo trzeba pamiętać, że nie wszystkie papużki naturalnie ubarwione są identyczne, np. niektóre mają mocniejszy żółty, inne słabszy.
Mutacje związane z psittaciną
Niebieska
Polega ona na całkowitym zablokowaniu genu odpowiedzialnego za syntezę psittaciny, w związku z czym nie występuje u takiej papużki kolor żółty. Konsekwencją utraty koloru żółtego jest też niemożność zobaczenia koloru zielonego.
 |
Polega ona na całkowitym zablokowaniu genu odpowie-dzialnego za syntezę psittaciny, w związku z czym nie występuje u takiej papużki kolor żółty. Konsekwencją utraty koloru żółtego jest też niemożność zobaczenia koloru zielonego.
Na zdjęciach bardzo wyraźnie widać powstawanie mutacji niebieskiej - jeśli papużce po lewej "zabrać" kolor żółty to będzie taka papużka jak po prawej: wszędzie tam gdzie normalnie jest żółty będzie biały, a tam gdzie zielony - niebieski; czarny kolor fal nie zmieni się
(na pierwszym zdjęciu nie należy brać pod uwagę woskówki, bowiem różnica w jej kolorze zależy tutaj od płci, a nie mutacji). |
Jest często łączona z innymi mutacjami - najbardziej znaną kombinacją są białe papugi albinosy (niebieska + lutino) oraz kobaltowe (niebieska + jednofaktorowy ciemny faktor).
Papużki niebieskie nazywa się czasem błękitnymi (ang. sky blue), a kobaltowe ciemnoniebieskimi.
na zdjęciu obok papużka kobaltowa, niżej albinos
 |
|
 |
Para - niebieska
 |
|
Cechą charakterystyczną tej mutacji jest produkowanie psittaciny, ale znacznie zredukowane. Niektóre para-niebieskie mutacje mogą usuwać żółty barwnik z części piór.
Mutacja ta u papużek nazywana jest najczęściej niebieską z żółtą maską.
W zależności od rodzaju mutacji para-niebieskiej niebieski będzie bardziej lub mniej zielonkawy. |
Mutacje związane z melaniną
Lutino
Całkowitemu zaha-mowaniu ulega synteza melaniny. Papuga "traci" ko-lor czarny (czyli fale), a wyniku utraty melaniny z wewnętrznych czę-ści pióra nie mo-żemy także zoba-czyć koloru niebie-skiego, a co za tym idzie także zielo-nego. Papużka taka jest cała żółta.
|
|
 |
Para - lutino
Kolor papużki będzie żółtawy z lekkim zielonkawym nalotem (ponieważ nie cała melanina została zlikwidowana i co za tym idzie będzie występował kolor niebieski, a tym samym zielony). Fale pozostają ciemne, chociaż lotki są rozjaśnione.
Mutacja ta nazywana bywa "texas clearbody"
cynamonowa para-lutino (ponieważ jest to połączenie mutacji para-lutino z cynamonową to fale są brązowe, u normalnej mutacji para-lutino fale byłyby czarne) |
Cynamonowa
Najbardziej charakte-rystyczna jest zmiana koloru fal z czarnego na brązowy. Także zielony przybiera bar-dziej przygaszony odcień.
papużka z prawej ma fale w kolorze brązo-wym zamiast czarnego |
|
 |
Dilute
Jest kilka mutacji z tej rodziny. Wszystkie polegają na rozjaśnieniu melaniny, a co za tym idzie fal i zielonego.
| |
- Normalna dilute - papużka jest bardzo jasna, żółta z zielonkawym nalotem, fale są także bardzo rozjaśnione (znacznie bardziej niż w przypadku para-lutino).
- Szaroskrzydła - następuje bardzo lekkie rozjaśnienie fal i zielonego koloru, ale papużka nadal jest zielona.
 |
niebieska szaroskrzydła |
- Jasnoskrzydła -
| fale są bardzo rozja-śnione, czasem pra-wie niewidoczne, zie-lony przybiera znacz-nie jaśniejszy kolor. Mutacja ta jest często łączona z kobaltową (daje to dość mocny kontrast pomiędzy cie-mnoniebieskim tuło-wiem a prawie bia-łymi skrzydłami; po-dobnie mocny kontrast daje połączenie jej z ciemnozieloną lub oliwkową). |
 |
niebieska jasnoskrzydła
|
Przygaszona
Następuje lekkie rozjaśnienie i zmiana zielonego na taki o bardziej z brązowym odcieniu.
Fallow
Następuje znaczne rozjaśnienie melaniny, fale są prawie niewidoczne (są bardziej brązowawe lub szare - w zależności od rodzaju mutacji fallow), zielony zostaje zmieniony w prawie całkowicie żółty. |
Mutacje zmieniające struktury piór (nie mające wpływu na same barwniki)
Ciemny faktor
Mutacja ta zmienia wielkość i kształt specjalnych struktur w piórach, które pozwalają widzieć kolor niebieski. Poprzez to zmienia się odcień niebieskiego (na ciemniejszy), a co za tym idzie kolor zielony. Mutacja ta jest częściowo dominująca, co oznacza, że ptak jednofaktorowy ma inny kolor niż dwufaktorowy. Ptak jednofaktorowy ma kolor ciemnozielony i nazywa się ciemnozielonym, dwufaktorowy przybiera kolor zielony wpadający w oliwkowy i nazywa się oliwkowym.
 |
|
papużka oliwkowa
Mutacja ta może być łączona z in-nymi. Najbardziej popularne jest łączenie z niebieską. jednofaktorowy ciemny faktor + niebieska nazywa się kobaltową, a dwufaktorowy ciemny faktor - mauve (jest to kolor prawie szary, ale ciemny w od-różnieniu od mutacji szarej). |
Szarozielona, szara
Mutacja ta jest odpowiedzialna za nieujawnianie się wszelkich kolorów strukturalnych. Wizualnie kolor jest podobny do oliwkowego tak, ze wielu hodowców nie odróżnia tych mutacji. Prawdziwa natura tej mutacji widoczna jest jednak przy kombinacji z mutacją niebieska, która pozbawia ptaka żółtego barwnika. W takiej sytuacji wyraźnie widoczny jest kolor szary.
Fioletowa
Mutacja ta jest podobna do oliwkowej, w zasadzie u normalnych ptaków jest nie do odróżnienia. Można ją rozpoznać dzięki połączeniu z mutacją niebieską, co w efek-cie da kolor niebieskofioletowy.
papużka fioletowa |
|
|
fioletowa + kobaltowa
(czyli połączenie trzech mutacji:
niebieskiej
+ ciemny factor (jednofaktorowa)
+ fioletowa)
|
|
 |
kobaltowa fioletowa para-lutino |
Mutacje zmieniające rozmieszczenie barwników
Opalinowa (opalowa)
 |
|
Zmienia ona rozmie-szczenie istniejących barwników. |
 |
|
po prawej opalinowa niebieska, po lewej szek |
Szek
Poprzez całkowitą redukcję syntezy melaniny w niektórych piórach powstaje ptak w różne łaty i plamy. U papużek falistych istnieje kilka różnych rodzajów tej mutacji. Cechą charakterystyczną australijskiego dominującego szeka jest jasny (żółty u odmian zielonych, a biały u niebieskich) pasek biegnący w poprzek brzucha. Generalnie szeki mogą mieć plamy w najróżniejszych miejscach i najróżniejszych rozmiarów. Jednak prawie nie ma już szeków nie połączonych z innymi mutacjami, często nawet są to bardzo skomplikowane połączenia.
 |
|
recesywny szek arlekin |
 |
|
|
Spangle
 |
|
U papużki tej mutacji występuje charakterystyczny wzorek na skrzydłach.
niebieska spangle (gdyby to była normalna zielona papużka to tam gdzie teraz jest białe byłoby żółte, a tam gdzie niebieskie - zielone, ale wzorek na skrzydłach pozostałby taki sam) |
Powyżej przedstawiłam powszechne mutacje papużek falistych, jest jeszcze kilka rzadkich mutacji, nie występują one jednak w Polsce, nie ma ich zdjęć, nie było więc sensu opisywanie ich. W artykule skoncentrowałam się jedynie na kolorach, nie omawiałam problemu dziedziczności (wspomniałam o tym jedynie tam gdzie miało to związek z kolorami). Jeśli kogoś interesują te sprawy to zapraszam na strony o mutacjach papug, wejście ze strony http://www.papugi.dt.pl
Do artykułu użyte zostały zdjęcia z Forum Papużki, zamieszczenie zdjęcia przy danej mutacji nie świadczy jednak o tym, że papużka na pewno jest tej mutacji - świadczy jedynie o tym, że na zdjęciu tak wygląda, niestety zdjęcia mogą być bardzo zdradliwe jeśli chodzi o kolory.
Joanna Karocka
Papużki które ilustrują ten artykuł, to papużki użytkowników .
Zdjęcia zostały obrobione na potrzeby strony a ich oryginały wraz z danymi autora
znajdują się w
|
|
|
